Data: 30 Listopada 2013
Godzina: ok 10:00
Temperatura: ok12C
Koordynaty:   51° 2′ 19.27″ 15° 52′ 9.88″ 


Lokalizacja obiektu  
łatwa, ŚREDNIA, bez trapera się nie obejdzie
Zapotrzebowanie sprzętowe
brak, MAŁE, średnie, musisz załatwić tragarza
Poziom trudności  
mały, ŚREDNI, pół-armageddon 

Wielisławka- miejscowość najbardziej znana jest chyba z organów Wielisławskich. „Organy” to odsłonięte porfiry na zboczach góry, która powstałą w wyniku erupcji wulkanu.
Cyt z wiki:
„Wielką atrakcją Wielisławki są odsłonięte przez ścianę dawnego kamieniołomu (działającego od 2 poł. XIX w.) słupy porfirowe – dość regularne, na ogół 4- i 5-boczne, układające się wachlarzowato, przypominające gigantyczne organy. Taka oddzielność słupowa skał wylewnych (typowa dla bazaltów, rzadziej występująca w skałach kwaśnych) jest skutkiem naprężeń powstających przy stygnięciu i kurczeniu się skały”

Dawniej, na górze znajdował się gród. W XIII wieku powstał murowany zamek, a w połowie XVw został on zburzony. Do dzisiaj na szczycie Wielisławki można się natknąć na jego ruiny.


Mnie z kolei interesowały 3 sztolnie znajdujące się nieopodal organów. To dawne wyrobiska kopalni złota i srebra. Do sztolni miałem zamiar zawitać wraz z kolegami w niedzielę. Dowiedziałem się jednak, że w sobotę pojawi się tam Paweł, kolega, który bardzo szczegółowo opisał mi miejscówkę na potrzeby niedzielnego wypadu. Więc zmieniłem plany i pojechałem do Wielisławki w sobotę, wraz z Bartkiem. Na miejscu, pod organami czekał na nas Paweł, Ania i Krzysiek. 
Następnie udaliśmy się w kierunku „Górskiego” młyna. 

Kilkadziesiąt metrów za nim, nad lustrem Kaczawy, natrafiamy na wejście do obiektu. To tzw. sztolnia nr3

Zaraz za wejściem naszym oczom ukazuje się błotnisty zawał.

W tym miejscu można się nieźle upieprzyć. Pół zawał to bardzo grząskie błotko.

Sztolnia wykuta jest w łupkach porfirowych.

  Komora „pajęcza”, nazwana tak ze względu na idące w różnych kierunkach odnogi.

Takich rozwidleń jest znacznie więcej. Zdjęcie poniżej dobrze odzwierciedla kolorystykę sztolni.

Spękania na stropie, pomimo tego sztolnia jest w bardzo dobrym stanie technicznym.

🙂

Zawał.

I kolejny nietoperz

Chodników jest całkiem sporo, całkowita długość obiektu to ok 290m.

Ołtarzyk

W sali pajęczej usiedliśmy, żeby odpocząć i pogadać. Dorwałem stary podgrzewać, kawałek sznurka i odpaliłem świeczkę 🙂

 Przy wychodzeniu ze sztolni natknęliśmy się na sieciarze jaskiniowe, takich byków jeszcze nie widziałem!

Widok na wyjście/wejście.

Krople wody na pajęczynie sieciarza.

Następnie udaliśmy się do sztolni nr 2.

Zapadlisko powstałe w wyniku zapadnięcia się przekopu robionego przez pewne osoby.

Wejście.

Czas na bajerę i pogawędkę na temat planów na przyszłość. Dowiadujemy się też, że jaskinia była jeszcze nie tak dawno dłuższa. Doszło do obwału.

Wg różnych przekazów, tona urobku miała zawierać 18gram złota i ok 60gram srebra.
Ciekawszą historią jest to, jakoby we wnętrzu góry/sztolni ukryto 7ton złota zrabowanego przez Niemców podczas II wojny światowej z wrocławskiego banku. Tajemnicze skrzynie i ginące gdzieś pośród lasu ciężarówki pojawiają się w prawie każdej opowieści.

Stan sztolni nr 1 jest krytyczny, tak więc odpuszczamy eksplorację.

Wracamy do samochodów i jedziemy do Krzyśka na kawę 🙂 w tym miejscu chciałbym polecić jego agroturystykę, Agrohippika. Zresztą poczytajcie komentarze na jego stronie odnośnie wrażeń gości 🙂

W tym miejscu żegnamy się z Krzysztofem i ruszamy w stronę Lwówka Śląskiego, na cel bierzemy jaskinie.

W dolinie zauważamy krajobraz jak po burzy, spora część drzew leży powalona. 

Na pierwszy odstrzał idzie jaskinia „krótka” ma ona zaledwie 11m.

Sztolnia Lisia prezentuje się już bardziej okazale, jej długość to ok 70m. Ale wąskie zaciski, sprawiają, że jej eksploracja trochę trwa.

Trzeba poczekać na swoją kolej, w wąskim zacisku zmieści się tylko jedna osoba.
Wyjście z korytarzy.

Następnym tworem była jaskinia Czerwona o długości ok 50m.
Na wstępie od razu dodam, że była to dla mnie najciekawsza jaskinia.

Resztki szaty naciekowej

Kompan wyprawy, Bartek

Ten zacisk nazwałem zaciskiem „Supermana”. Żeby się przecisnąć trzeba jedna rękę przyłożyć wzdłuż nogi, a drugą wyciągnąć do przodu, taką pozę przyjmował Superman podczas latania 🙂
Fotka poniżej już po zrobionym Supermanie 🙂

A już myśleliśmy, że żadnego nie spotkamy 🙂  

Dalej, kierujemy się do kolejnej jaskini, niestety otwór wejściowy jest zasypany, celowo, bądź też nie, trudno to ocenić.

Wracamy w stronę samochodów, razem z Bartkiem zahaczamy jeszcze o ruiny wapiennika.

Wszystko wewnątrz trzyma się na tych zrzuconych bez ładu i składu cegłach.

 Nigdy bym nie powiedział, że to wapiennik. Budowla wygląda niczym wieża/ twierdza. Odróżnia się od innych wapienników, które przypominały po prostu okrągłe, szerokie kominy.

Pamiątkowe zdjęcie na koniec eskapady. Jak widać, zastała nas ciemność, ale nie ma się czemu dziwić. Z domu wyruszyłem o 8, wróciłem ok 19. To ponad 10h spędzonych na świeżym powietrzu, w terenie.

Po zrobieniu fotki, chwilę porozmawialiśmy i każdy ruszył w swoim kierunku. 

W tym miejscu chciałbym jeszcze raz podziękować Pawłowi i Ani za możliwość wzięcia udziału w wypadzie i za oprowadzenie po sztolniach Wielisławskich, a w szczególności jaskiniach. Bo w jaskini byłem po raz pierwszy. Gdyby nie Paweł i Ania, na pewno byśmy tutaj nie zaglądnęli. Także jeszcze raz dziękujemy.

My z Bartkiem udaliśmy do Kamiennej Góry, żeby odwiedzić jeszcze jedną sztolnię o której istnieniu nie miałem pojęcia.

Otwory strzałowe.

Interesujące są te wystające ze ścian „rączki”

 

Przodek z kilkoma otworami po wiertle.

 

Ściana pokryta jest szarym błotem.

Po prawej odpływ grawitacyjny wody.

Szczerbówka.

 Fota na koniec.

Długość obiektu to ok 100m.

Po powrocie do domu jedyne o czym marzyłem, to żeby się wykąpać 🙂 
Oczywiście woda już po chwili zabarwiła się na czerwono. Cały byłem w pyle, czułem go również w ustach, na podniebieniu. 

W sumie zrobiłem 384 zdjęcia, z czego ostało się ok 180, ale nawet z tej liczby nie jestem zadowolony, tak naprawdę jeszcze  setkę powinienem odrzucić ze względu na jakość, no ale wtedy nie było by co oglądać, rada na przyszłość? LEON! rób zdjęcia ze statywem 🙂

Do usłyszenia.
PS: Poprzedni sezon zakończył się 2 grudnia.